Duygusallık kimi zaman bir ihtiyaç, kimi zaman da taşıması insana çok ağır gelen bir duygudur.  Bazı insanlar fazlaca duygusal oldukları için çoğu zaman hissettikleri duyguların ağırlığını kaldıramaz ve acı çekercesine hüzne boğulurlar.

Sebepsiz değildir hiç bir duygusallıkları ve hissettikleri duygular aslında onların ne kadar ince, hassas ve iyi niyetli olduklarının kanıtıdır bir nevi.  Duygusal insanlar, çoğu zaman başkalarının dertleriyle de dertlenirler ve hatta ellerinden yardım etmek için birşey gelmediğinde, derdine düştükleri insandan daha fazla bile üzülebilirler.

Karşılarındaki insanı sevdilermi çok sever, değerin en fazlasını o kişiye verir, hatta birçok kusurunu görseler dahi görmezden gelirler.  İnsan ve insanlık çok önemlidir onlar için.  Küçücük bir karıncayı dahi incitmemek için oldukça fazla çaba harcayabilirler.  Onların zarar vermek diye bir düşünceleri yoktur, olamaz da.  Aksine, yüreklerinde taşıdıkları yoğun sevgi sayesinde, kendilerine zarar verilse dahi, zarar vermek isteyen insanların yardımına da genellikle ilk onlar koşarlar.

Zaman zaman aşırı duygu yoğunluğu yaşar ve böyle zamanlarda kendi dünyalarına kapanırlar.  O kadar çok açılmak ve paylaşmak isterler ki yüreklerindeki duyguları, ama kelimelerle ifade edemez ve susmayı, kimseyi üzmemeyi tercih ederler.  Tabii bu onlara oldukça ağır ve acı gelir, yorulurlar.  Hatta böyle zamanlarda, çervelerindeki birçok kişi tarafından uzaklaşılır ve hüznüyle başbaşa bırakılırlar.

Duygusal olmak asla onların suçu değildir.  Ellerinde değildir bu duygusallığa dur demek ve aslında kendileri de istemezler bu durumda olmayı.   Ama, yapıları gereği ömürleri boyunca bu hüznü taşırlar yüreklerinde.

Hiç bir iyiliği unutmaz ve vefasızlaşmazlar.  Dostluğun bambaşka bir anlamı vardır yüreklerinde ve belkide en değer verdikleri şeydir bu.

Duygusal insanları herkes anlamayabilir, çünkü herkeste bu kabiliyet ve onların taşıdığı gibi tertemiz bir yürek yoktur.  Hatta çoğu insan onların bu özelliğinden, kullanmak amaçlı faydalanmaya çalışır.  Aslında bu iyi yürekli insanlar hissederler kullanılmak istendiklerini, fakat ya yanılıyorsam düşüncesi ve vicdanlarıyla yaptıkları çekişme sonucu, iyi niyetlerine yenik düşer  ve karşılarındaki insanlara iyi zan besleyerek, ellerinden geldiğince destek olurlar.

Duygusallık ve iyi bir yürek taşımak, zaman zaman acı verse de güzeldir (belki de yanılıyorum). Çünkü böyle mükemmel bir yüreğin sahibi olabilmek, herkesin harcı değildir.

Yürek sahibi olmayı, ancak benliğinde bu ağırlığı taşıyabilecek değerde olan insanlar hak ederler.

Eğer siz de böyle bir yürek sahibiyseniz, değerlisiniz demektir.

"Değersizlerden asla değer beklemeyin ve herkesten önce kendinize siz değer verin."