Sıkı takip ettiğin, hayranlık beslediğin “ ünlü” den bir destek göremeyince bu defa diş bilemeye başlıyorsun.
Hani seni kendine daha çok sevdirebilmek için anlattıkları hayat hikayeleri vardı, onları biraz hatırlasan olmaz mı?
yani -o kadar fakirdik- diyor…
Bir diğeri; “Evden kaçarak hayatımı kurtarabildim” düşün neler neler görmüş…
Bir diğeri sokaklarda yaşamış,
Bir diğeri hapishanelerde …
Bu hikayeler, sen duygulanıp gözyaşı dök diye uydurulmuş hikayeler değil.
Peki neden olsunlar?
Kolay mı popülariteyi ve kazanılan onca parayı riske atmak?
Gezide gençleri destekliyor sonra “hava güzeldi onun için” deyip çeviriyor.
Sonra ödü kopuyor özür diliyor, elini öpüyor, kafasını kapıyor, Umre’ye gidiyor…
İşte hazır sahnesi varken, izleyicisi var, oynuyor da oynuyor…
Bütün gün televizyona yapışıp ünlü ve zengin ettiğin insanlara, şimdi seninle aynı fikri paylaşmıyor diye kızmaya ne hakkın var?
Televizyon sevdan yüzünden yıllardır eline bir kitap alıp okudun mu?
Akşam dizi saatin gelince ailenle oturup bir iki kelime sohbet edebildin mi?
Yetenek yarışmalarında desteklediğin kadar kendi evladını destekleyebildin mi?
Mutfak masrafından kıstın ama tv kanalların için her ay düzenli paralar ödemeye devam ettin.
Nerden baksan her odada bir televizyon vardır.
Kim meşhur etti?
Senin sayende rüyalarında bile göremeyecekleri hayatları yaşıyorlar.
Sen onları alkışladıkça bir baktın film artisti bir baktın şarkıcı bir baktın reklamcı bir baktın televizyoncu oldular.
Yani parayla şöhretin kokusunu nerde aldılarsa yine senin sayende orda oldular.
Ama şimdi kızıyorsun!
Kağıda koca bir liste yaptın, tek tek üzerlerini çiziyorsun…
O zaman ne yapmalı mı?
Kimleri ünlü ve zengin ettiğine lütfen dikkat et.
Yıllarca ne bir albüm yapmış ne bir film çevirmiş insanların dönüp dolaşıp para kazanmak için taklalarını alkışlamaktan vazgeç.
Ya da onlara şimdi senin yanında değiller diye sitem etme.