Sosyolojide ‘Back to the Roots’ (Köklere dönüş) kavramı vardır… Geniş bir alanda kullanılır. İleri yaşlarda çocukluğuna, gençliğine, köklerine dönmek, aramak da bu kapsamdadır. Şubat 2018’de 90 yaşına giren Edzard Reuter de galiba bu kapsamda…
1935’de Hitler zulmünden kaçarak Türkiye’ye sığınan Ernst Reuter’in oğlu… Edzard da annesi Hanna ile 1935’te Ankara’ya gitmiş… Çocukluğunun 11 yılı Ankara’da geçmiş… Türkiye ikinci vatanı olmuş. 11 yıl yaşamında gelip geçici olmamış… Türkiye’ye kök salmış. Hep oraya dönüyor. Bunu zaten her fırsatta dile getiriyor…
Bunu niçin yazıyorum… Dün akşam bir belgesel izledim. Frankfurt’taki Yahudi Müzesi’nde 50-60 kişiydik… 2017’de çevrilen 44 dakikalık belgeselin adı ‘Leylek Bacaklı’… Edzard Reuter belgeseli… Etkileyici… O dönemden fotoğraflar, filmler… İçten, duygusal… Adım attığı, dokunduğu her yeri gezerek anlatıyor. Ankara’da sokakta oynadıkları Türk çocukları ona ‘Leylek Bacaklı’ diyorlarmış… Belgeselin adı oradan geliyor.
Edzard Reuter, o dönem Ankara’da diğer Türkiye’ye sığınan Alman ailelerin 20 kadar çocuğuyla özel öğretmenden eğitim görüyor. Daha sonra Berlin’de üniversitede okuyor. 1987 -1996 arasında Daimler Benz’in Yönetim Kurulu Başkanlığını yapıyor. Mercedes Benz, onun döneminde Türkiye’de fabrika açıyor… İleri yaşına rağmen yine sık Türkiye’ye gidiyor, Şimdi Türk-Alman Üniversitesi’nin gelişmesi için çaba sarf ediyor. Söyleşilere katılıyor. Eşiyle kurduğu vakıf aracılığıyla projeleri destekliyor.
Dirk Schaefer’in çektiği belgesel Yunus Emre Enstitüsü’nün desteği ile gerçekleşmiş. Dün akşam Edzard Reuter gelemedi… Kendisini en son İstanbul’da görmüştüm. Eşlerimizle İstanbul Kız Kulesi’nde beraber yemek yemiştik. Akşam tekrar görüp konuşmak istemedim ama olmadı. Frankfurt’taki Fritz Bauer Enstitüsü’nden Dr. Türkan Kanbıçak ile yönetmen Schaefer izleyicilerin sorularını cevapladı… Almanya Yunus Emre Enstitüsü Müdürü Dr. Yılmaz Bulut’a destekleri için ve emeği geçen herkese teşekkürler… Fırsatınız olunca izlemenizi tavsiye ederim.
