“Ağzından çıkana dikkat et, az okuyan ve çok çabuk galeyana gelen bir toplumda, bir anda dinci bir anda dinsiz bir anda herşey olabilirsin...”
Bizimki elimizin kolumuzun bağlı, sözlerimizin ise ortalarda tüm şiddetiyle dolandığı zamanlarmış...
16.yy'ın dehası Montaigne bile ‘zaman çok değişti’ diye yakınırken benim ne haddime şimdiye kötü demek...
Zamane yazarlarının işi zor ; pozitif bir yazı yazsan dünyanın en mutlu, duygusal bir yazı yazsan dünyanın en mutsuz insanı sanırlar.
Bir de bunun siyasi boyutu var tabii,
Ağzından, kaleminden çıkacak her bir kelime nereye aitsen seni oraya koyar.
Ve ömür boyu bununla yaşarsın.
Sanat, iş, yazar-çizer dünyasında koca bir liste var insanların aklında hiç unutulmayacak...
Kimi kariyer, kimi para kaybetme korkusuyla yolunu, fikirleri ve duruşuyla belirler.
Bu durum bazen öyle bir hâl alır ki sanki hayat, seni canlı yayında, yapacağın yanlış bir konuşmaya mahkum etmek için bekler.
Suçlanman an meselesi...
Ya vatan haini diyecekler ya da inançsız...
Siyasetle ilgilenmeyen zaten bilgisiz, ilgilenen de sanki kolları sıvayıp yarın iş başı yapacak...
Bir zamanlar kafasındaki örtüyü açarak “ artık özgürüm” diyen kadın, şimdi ise kafasını kapayınca “özgürüm” diyor.
Bu kadarla kalsa iyi birde “ artık saçımı açıp kirlenmeyeceğim” diyor.
Çünkü; “ Bu benim tercihim, benim seçimim, böyle mutluyum” dese bu kadar haber olmayacak, büyük ihtimalle bunu da şarkıcı ablalarından öğrendi.
Bu ülkede işler böyle yürüyor.
Yakında veya uzakta birilerine çomak sokmadın mı kimse gündeme gelemiyor.
Bu sebepten olsa gerek “artık kirlenmeyeceğim” diyerek milyonlarca kadına mesaj yollamış oluyor.
Belki bu kirlenenler arasında kendi annesi ve kendi evladı da vardır kimbilir...
Belki kirli belki değil ama benim her sabah aynanın karşısına geçip kendime bir iki lafım vardır;
Bak Berna derim; Ne birini eleştirecek kadar kibirli ol ne de başkasının hayatını küçümseyecek kadar kendi geleceğine güven!
“Zaman değiştirir özünü herşeyin. Bir durumdan başka bir durum çıkar hep. Benzerlik kalmaz biçimden biçime. Doğa zorlar herşeyi başkalaşmaya”
-Lucretius
