Bırakıp gitmek lazım bazen, menzile ulaşmanın imkânsız olduğu yolları…  Terk etmek lazım, tüm terk edemeyişlerin tutsaklığını…  Hem içinde ölüm kokutan, hem de kan kusturan susuşları, kendi hallerine bırakarak alıp başını gitmek, kendi silahıyla vurmak zamanıdır şimdi.

Ne kendini kahretmelere, ne de değer verip de değersizleşmeye değer hayat.  Herkes hak ettiğini bulur derler ya, bazen hak ettiklerini vermeyişimiz olur en büyük hatamız ve vicdanımızla duygularımız arasında sıkışıp kalmamız olur en çıkılmaz yollarımız.

İnsanlar en çok da vefasızlıklardan yakınırken, vefayı bulup da vefasızlaştıranlar var ya, onlar vefanın en büyük düşmanıdır işte. O insanların, ömür boyu yakınmaları müstahaktır belki de ama bizim onların hak ettiklerini veremediğimizdendir çoğu mutsuzluklarımız. 

Olmuyorsa, olamıyorsa, olması için yaptığımız tüm çabalarımız, umutlarımızın bir bir önünü kesiyor aslında. Ve biz bunu en tükendiğimiz anda anlıyoruz ama geç kalınmış adımlar oluyor en onulmaz yaralarımız.

Gidemeyenler, olduğu yere mıhlanıp kalırken aslında, gidemeyenlerden gidenler de, önlerine çıkacak tüm yollarda savrulurlar yeni yaşamlara ve arkalarında bıraktıkları için asla üzülmezler bunu unutma. Geride bırakılanlar acı çekerler hep, kahreder tüm yaşanmışlıklara, kaybederler hayatın onlara değer katan tüm anlamlarını. Ne ileri gidebilirler önlerine çıkan fırsatları değerlendirmek için, ne de geri adım atabilirler onları çıkmazlara sokan dikenli yolculuklardan. Anlamlarda sıkışıp kalırlar bir nevi, bir türlü dindiremezler onları bitişe sürükleyen duygularını ve son bulur acı çığlıkları en sonunda, onları bitirerek, tüketerek.

Amansız bir hastalığın müptelası olmuş bir ömür kalır insanın elinde. Uykuları kaçıran hüzünlü gün doğumları kalır sadece ve her gün biraz biraz tükenir insan.

Bırakıp gitmek lazım işte… Bırakıp gitmek… Çabalar sonuç vermiyorsa, verilen değerler anlamsızlaştırılıyorsa, karanlık zindanlara hapsediliyorsa sevgi, bırakıp gitmek lazım en uzak diyarlara ve bir daha hiç dönmemek kanatan yaralara. Yalnızlık isteyen, yalnız kalır sonuçta ve bilmelidir ki, sabır da tükenir en sonunda.

Bırak git her ne varsa ve düşünme, elde zaten hiçbir şey yoksa.

Unut gitsin.

Bırak bitsin.