Türkiye'den İngiltere'ye ilk geldiğim sıralar memleketin arka fonunda sanki açık kalmış sürekli geri saran bir şarkıydı bu. Ben kişisel dertlerimle meşgulken ve dünya nereye gidiyor diye halimize üzülürken,  memleketimin hobba diye aynı şarkıda göbek atması çok canımı acıtıyordu. Bir yerlerde kötü şeyler yaşanırken başka bir yerde insanlar hunharca bu şarkıyla kendilerini eğlendiriyordu.
 
Ve bir gün öğleden sonra Ankara  havası susmuştu.
Buradaydım…  Havaalanında rastgele bir yerlerden kulağıma çalınan o şarkı yoktu artık. Kendimi sakin bir yere attığım için ilk başta sevinmiştim. Fakat zaman geçtikçe o sessizlik canımı sıkmaya başlamıştı. Tanıdık bir melodi duyamıyor olmanın verdiği sıkkınlıkla geçiyordu günler. Tabii ki tek sıkıntı Ankara havası olsa YouTube'dan açar kurtulurdum; ama değildi. İletişim kurmaya çalıştığım Türkler, bir şeyler sorduklarım hepsinde aynı sorun vardı; birbirimize bir mağlubiyetin müsebbibi gibi bakıp bir türlü bir araya gelemiyorduk. Birleşip aynı çemberde oynamak istemiyordu kimse. İşte meydan bomboştu herkes kendine yeni bir melodi bulmuş ritmince gidiyordu. Çok da anlam ifade etmiyordu onlar için bizlerin ülkeye yeni gelmiş olması. Sanki daha bir yıl önce gelen unutmuş gibi ilk günlerini, ötekinin içinde bulunduğu kaosu anlamsız görüyordu.
 
İşte o sırada, “böyle dağınık olmamalıyız!” dediğim günlerde adı "Çatı" olan birilerinin bizleri aradığından habersiz, kendime bir çatı ararken sıcak bir merhaba ile tanıştım. Telefonda ki ses diyordu ki "biliyoruz herkes çok yalnız ve herkes eski hayatını arıyor. Ama şimdi bizle beraber her şey değişecek. Çünkü biz hayalini kurduğumuz çatı olacağız." Aslında ne kadar mantıklı, sen beklediğin şeye dönüşürsen "çatı" sen olursun. Bu kadar basitti denklem.
 
Birlikte uçamayan göçmen kuş sürüsü görmedim hiç. Ayrı ayrı hava yollarından yol bulmaya çalıştıkça heba olacak kanatlarımız. Bölünerek çoğalamaz insan dediğin. Bir başkasıyla aynı işi yapıyor olsak bile her birimiz özgünüz. Kendi varlığımız azalmaz bir başkasını gördükçe. Bizi gören fark eden birileriydi bu topluluk.
 
Yunus'un dizelerindeki gibi bizleri çağırıyor,
 
Gelin tanış olalım
İşi kolay kılalım
Sevelim sevilelim
Dünya kimseye kalmaz
 
Eğer siz de ben kendim için etrafım için Çatı olurum diyorsanız bize katılın!
 
https://instagram.com/catinetuk?igshid=1dpxerdrjm2s4
 
https://www.facebook.com/catinetuk