Yeni sol, miadını doldurmuş solun Che Guevara gibi kahramanlarda romantikleştirdiği, nice gencin kurban olduğu şiddete karşı.
İlk notum - Bütün devrimlere karşıyım çünkü bütün devrimler devrime karşı.
Hepsi kendi çıkış noktalarını ters yüz ederken özgürlük adına yola çıkan devrimler eşitlik, eşitlik adına yola çıkanlar özgürlük getiremedi.
Kanıtım tarih. Sol adına hangi devrim yapıldıysa hüsranla sonuçlandı. Başta Fransız Devrimi. Kana doyamadı. Aristokrasiyi alt edip palazlanan burjuvazinin terror rejimi ancak Napolyon’un krallığını ilan ettiği militarist bir imparatorluğun kurulmasıyla durdurulabildi. Yoksa başka birçok ülkede aristokrasiden burjuvazinin egemenliğine geçiş yumuşak bir süreç içinde tamamlandı. Sovyetler Birliği ve Mao’nun Çin’i o denli ürkütücü rejimlere yol açtı ki onlara özenenlerin kendi ülkelerinde benzer rejimler kurma gayretleri tutmayıp kaçmaya mecbur kaldıklarında hemen hepsi, kapitalist ülkelere sığındı.
İkinci not - İktidar ve sol kavramları bağdaşmıyor. Sermaye destekli sağın tek amacı iktidar. Solun amacı çeşitli düşüncelerden oluşan bir pratiği hayata geçirme çabası.
İktidar hırs demek. Yalan söylemek, gizlilik demek. Dünyada bir numaralı düşmanları devleti şeffaflaştıran Assange demek. Vatandaşa şiddet kullanma hakkı meşru olan devlete, orduya, polise hükmetmek demek.
Üçüncü not - İktidar ve sol bağdaşabilse bile kapitalist düzendeki seçim mücadelesinde solun seçilebilmek için (reklam masrafı, medya desteği vs.) yeterli sermaye bulabilmesi olanaksız. 20. yüzyılda sermayenin sosyal demokrasiye desteği Sovyet tehdidine karşı korumacı bir önlemdi. Günümüzde demokrasinin denetleyemediği kapitalizmin küresel krizi doruk noktasındayken bile, alternatif, Güney Amerika örneğinde olduğu gibi sol popülizmden öteye gidemiyor.
Geleceğin solu Dördüncü not - Geleceğin solu siyasi partilerde değil, kapitalizmin benden sonra tufan anlayışına, devletin gizliliğine, mafyaların dokunulmazlığına karşı, farklı sorunlarla ayrışmış, ayrıştırılmış topluluklara duyarlı, kitleleri seferber edecek hareketlerde. Kimi sokakta kimi sosyal medyada.
Beşinci not - Yeni sol hareketler parti istemiyor. Sol düşünce partilerle binbir parçaya bölünüyor. Yeni sol hareketler lider istemiyor. (Milyonları ayaklandıran ‘Arap Baharı’nda tek bir lider yok.) Yeni sol hareketler dikey değil yatay ilişkiler üzerine örgütleniyor. Yeni sol, boksör Muhammed Ali’nin kendisini tanımlarken kullandığ deyimle, “Kelebek gibi uçup, arı gibi sokuyor.” Bu hareketlerin küreselleştiğini, bir anda dünyada tek bir soruna odaklandığını, sorunların üstüne dalga dalga geldiğini düşünün. Olacak.
Altıncı not - Yeni sol hareketler, miadını doldurmuş solun Che Guevara gibi kahramanlarında romantikleştirdiği, nice gencin kurban olduğu şiddete karşı.
Marşlarla değil şarkılarla, silahla değil sözle hatta mizahla seferber oluyorlar. Kral çıplak.
Yedinci not - Yeni sol hareket sınıf odaklı değil sorun odaklı. Kitap odaklı değil eylem odaklı. İdeolojilerin katı formülleriyle değil eylemlerin esnek pratiğiyle bilinçleniyor. Sömürünün her türlü iktidarına karşı.
Sekizinci not - Yeni sol harekette ilk kez kadın erkeğin uydusu değil.
Bu yazının son notu - Solun, siyasette miadını çoktan doldurduğu, aleyhine işlediği yüklü tarihi bagajı var. Sol kelimesi, dinlerde, tarihte, günlük yaşantımızda olumsuz çağrışımlarla dolu. Anlamını yitiren bu yakıştırmadan özgürleşip küreselleşecek.
(Geçen hafta yazdığım ‘İsmet İnönü-Mihri Belli Kıskacındaki Sol’ başlıklı yazının uzun versiyonuna meraklısı www.radikal.com.tr adresinden ulaşabilir.)
