Meclisteki bütün partileri, hatta dışarıdakileri de içine alan bir platform kuralım. Hatta ve hatta, bireylerden gelecek cazip önerilere de açık olalım.
Kürt sorunu böyle çözülür.
Terör böyle durulur.
Hiç denedik mi?
***
Dışardan birini, mesela Barzani’yi muhatap almaktansa, iç dinamiklerimiz daha uygun koalisyon değil mi?
Barzani, fantezi olarak yine bir kenarda dursun. Ama baş aktörler, bu topraklarda yetişen evlatlardan oluşsun.
Açılım’a bu şekilde başlayabilseydik, şimdiye kadar epey mesafe almıştık.
Ne yapalım?
Kaldığımız yerden devam.
Ama bu def’a inatlaşmadan.
Yüzde yüz iyi niyetle.
Taze bir başlangıç.
***
Hiçbir parti, bu sorunu tek başına çözemez.
BDP, yüzde 60 oy’la iktidar olsa, o bile çözemez.
Hele CHP istemiyorsa, kimse çözemez.
“Başarıyı başkasıyla paylaşmam” kafasını bırakın. Paylaşın, bölüşün. Bu şereften hepiniz nasibinizi alın. Barzani’ye pâye vereceğinize, madalyaları bizimkilere dağıtın. Obama falan anlamaz bu işten, Sırrı Süreyya ile konuşun, Yaşar Kemal’le konuşun. Mardinli bakkalla, Şanlıurfalı kebapçıyla konuşun. Ama Doğu Ergil’i de ihmal etmeyin.
***
Kafanızı şişirdim.
Doğrudur.
Bunlar elbette ki hepimizin bildiği şeyler. Tamam da, hayata geçiremiyoruz.
Öyleyse sırf geniş uzlaşma’yla, büyük mutabakat’la yetinmeyin. Nasıl uygulanacağına dair de mutabık kalın.
Kalın ki terör, mahçup olsun.
En etkili yöntem budur.(Posta)
