Tabii sevgililer günü mü? Sevgi günü mü?…Sevgili yılda bir kez mi hatırlanır?…Bırakın canım bu kapitalizmin tüketimi arttırmaya yönelik bu dayatmalarını !!!…Uzar gider bu liste…Peki ne zararı var sevgililer günü diye bir günü yılda bir kez anmanın? Üstelik taa Aziz Valentine’den gelen bir de anlamlı hikayeye dayanıyorsa …Adem’le, Havva’dan bu yana da aşk hep varsa ve de var olacaksa bırakalım tartışmaları ..”Kaptıralım kendimizi –tabii varsa-sevgilinin rüzgarına ..Kırmızı düşler içinde ,çikolata tadında ve kokusunda”… diyordu Han Suyin”Aşk Güzel Şeydir “adlı o güzel romanında…Ve romanın aynı isimli unutulmaz filminin, unutulmaz şarkısı “Love Is A ManySplendoredThing” ile çukulata renkli ölmez ,kadife ses Nat “King” Cole de mühürlüyordu bu deyişi…
Yeni Düzen Gazetesinin Genel Yayın Yönetmeni sevgili Cenk Mutluyakalı’nın tüm yazılarını okurum. Ama “Pazar Yazılarını” iple çekerim…Siyaset yazılarından bunaldığımızda yepyeni bir soluk ve yaşam sevincini sihirli bir değnekle dokunduruverir bize sevgili Cenk…Geçtiğimiz günlerde de “Birdenbire!..” başlıklı bir yazı yayınladı ..Tam da unutulmaz şair “garip “ Orhan Veli’nin 100’üncü doğum yılını yaşadığımız günlerde…
“Birdenbire oldu “der Orhan veli!
Ve öyle olur genelde…
Planı, hesabı, kitabı olmaz ki…
Olsa da iyi olmaz bence…
Belki bir yerlerinde titreşir düşünüzün, aklınıza düşer inceden…
Yine de …
“Aşk birden bire oldu,
Sevinç birdenbire…”
***
Bukowski der ki,”Mutluluğu yakalamışsan sorgulama!...”
Oysa eşeleriz…
Ve kurcalarız mutlaka değil mi?
DELİLİK BU!
***
Çok keyiflidir ve dinlendirir insanı ”şairler limanı” ndan aşka dair demir almak…
Biri sorar biri yanıtlar,biri başlar öteki tamamlar,siz “yelken açar” savrulursunuz maviye…
Ve onlar bir başka bakarlar…
“Bakarken kıyamamak mı yoksa baktıkça doyamamak mıdır aşk” diye sorar Özdemir Asaf…
“Seninle göz göze geldiğimizde/
Aşk ta hatırlar aşk olduğunu/
Ve kendi kendisiyle göz göze gelir” der Fikret Demirağ…
“Ay aşktan yapılmıştır/
Seninle bakarken anladım “diyerek baktıkça doyamaz Neşe Yaşın…
Herkes de aynı bakmıyor ki,Mesela Fikret Kızılok,”Sana bakınca/Kendimi soyut bir aynada/Seyrediyor gibiyim” der ve ekler:
“…Doyasıya öpmek istiyorum
Nasıl ki karşılıklı iki ayna
Çoğalıp gider...”
***
Şimdi Nazım girmezse araya, şiir de küser bize…
Onun bakışı bir başka…
“…gün gelecek gülüm ,
Kardeş insanlar birbirine
Senin gözlerinle bakacaklar gülüm,
Senin gözlerinle bakacaklar…”
***
Cemal Süreya ile yapalım finali!
Bu yolculuğun sonuna da başka ne gider…
“…Kırmızı bir at oluyor soluğum
Yüzümün yanmasından anlıyorum
Yoksuluz gecelerimiz çok kısa
Dörtnala sevişmek lazım…”
***
“Kurcalamayınız “derim diye bitirmiş yazısını sevgili Mutluyakalı…
Vardır bir bildiği elbet…
Selam olsun tüm aşklara ve aşıklara…
NUPELDA KARABUĞDAY YAZIYOR….
Havva ile Adem kadar eskiyim… Havva kadar doğurganım, omurgadan aldığım canla yeni iklimler yetiştirebilir, ilk çağlara varıncaya dek yaşatabilirim. Havva kadar güçlü olsam da, onun kadar da kırılganım… Ellerimdeki incir yaprağıyla siliyorum gözyaşlarımı. Adem’e yeşil elmayı yediren de benim. Sayemde tapıyor, toprak suya, su martıya, kış beyaza, yaz başağa… Nil’in damlalarını görüyorum masmavi… Sahra’nın suyu emip çölleşmesine tanığım. Mezopotamya’nın her efsanesinde adım geçiyor. Babil bahçelerinde de çok gezmişliğim var, topladığım üzümlerden şaraplar yapıp, Kapadokya’da gün batımını seyrederek şerefime içiyorum her gece … Savaşıyorum, göğsümden kanlar akıyor Anadolu’nun her bir toprağına… Davul zurnalar çalıyor yüreğimin ortasında, barış naraları atıyorum coşkuyla.
Sen bilmiyorsun ama ananın göğsündeki süt zerreciği de bendim, doğarken üzerine yapışan kan da… Hani seni öze bağlayan kordon var ya, benim yüreğimin tam ortasından kesildi… İlk adımın bendim, ilk toprağa düştüğünde kanayan yarandım. İlk yenilgin olmakla birlikte ilk zaferin de bendim. İlk öpüşündüm. Yüzüne damlayan her yağmur damlasıydım ben… Her kalpte bana tutkundun sen, adıma çok şiirler yazdın…
Çizdiğin tüm resimler aslında “benim eserimdi”… Ve hayatın boyunca görüp görebileceğin bütün güzel şeylerin altında benim imzam olacak… Ben kim miyim? Havva ile Adem’den olma, aşkın ta kendisiyim… ;)
ROZET MOLİNAS YAZIYOR…...
' Evet arkadaşlar! 14 Şubat Sevgililer günü yaklaşıyor. Bu sevimli ithal günde
İnsanlar ne bekler? Aşk mesajları,aşk hikayeleri..Eskiden sevgililer birbirlerine
aşk mesajları içeren kartlar gönderirlerdi.Şimdi işler değişti;memleketin ekonomisine katkıda bulunmak üzere hediyeler,aşkın kıvamına göre pahalı,az pahalı,ucuz ..çiçekler,güller,orkideler kartların yerini aldı...
Kanımca aşk, bir transfer işidir.Birine kanınız ısınır,eğer bu işin acemisi iseniz
ona her türlü meziyeti zihnen yansıtır, onu tanrılaştırır ve uğruna yapamayacağınız hiçbir şey olmadığını düşünürsünüz..Bazı kadınların,çocuklarını bile geride bırakıp sevdiğine kaçtığına kaç kez şahit olmuşuzdur,gazeteler bu gibi olaylarla doludur.Sevdiğinin uğruna hırsızlık yapan,cinayet işleyenlerin olduğu gibi.. Böyle aşık olup çok değil, birkaç sene sonra kanlı bıçaklı bir şekilde ayrılmaları, az görülen olgulardan değildir. Yine kanımca Romeo ve Juliet aşk uğruna intihar etmeselerdi olacağı da buydu.
Benim bedbin bir insan olmadığımı arkadaşlarım bilirler. Fakat o kıvılcım,o
ateş bir müddet sonra biter,kim ne derse desin..eğer ilişki sağlam bir temele
dayanırsa ondan sonraki arkadaşlık çok tatlıdır.Özdemir Asaf'ın dediği gibi:
'Kim o,deme boşuna..
Benim,ben.
Öyle bir ben ki gelen kapına
Baştan-başa sen...'
En iyisi dijital aşk olsa gerek..istediğin karakterleri karşındakine yansıt,aynen
psikolojideki tabiri gibi transfer et, o aşk hiç bitmez! Ruh ikizimi buldum diye de sevin;)
Kıvılcım ve ateş biterse bitsin,üzülürsen ,kahrolursan..olsunvarsın!her saniyesine değer..Yaşadığınıanlarsın..kendini korumaya alırsan eğer..evet,üzülmezsin fakat aaah! hayatın yanından teğet geçersin..
Şimdiden sevgililer gününüz kutlu olsun..HappyValentine'sDay !
(Star Kıbrıs)